Het leger

Ik was er niet eens zo ver af. Het is geen vergiftiging, maar een hartkwaal. En wij hebben er het raden naar waar senior Mubarak nu verblijft. In een ziekenhuis in Sharm, aan het Suezkanaal, in Cairo? Zijn zonen, die zitten momenteel in El Tora gevangenis, achter de koloniale wijk van El Maadi in Cairo. Goede zet van het leger. De hete adem van de revolutie liet de legertop zweten. Indien er geen Mubarak tegen vrijdag in de cel zat, zou het land ontploffen. Nu hebben we twee junior Mubarakjes in de cel, en de gemoederen zijn weer even bedaard, de woedende vuisten ietwat ontspannen.

Het leger speelt een gemeen spel.  Elke donderdag doet het een toegeving aan de eisen van de betogers, om zo de lont uit de vrijdagse betogingen te halen en om zijn positie in de revolutie te verstevigen. Maar wat is de positie van het leger nu eigenlijk? Ik stel deze vraag aan elke Egyptenaar die mijn pad kruist en zo vriendelijk is even te willen praten. En praten doen alle Egyptenaren nu. Na decenia van verplicht zwijgen, vloeien de woorden rijkelijk.

Volgens de bawab (portier) van het appartementsgebouw waar ik woon, wordt het leger geinfiltreerd door de Mosad – ik wachtte al een tijdje op dit soort van analyse. Heerlijk toch, die eenvoudige complottheorieen wanneer de werkelijkheid te complex is om te kunnen vatten! “Het leger op zich staat aan onze kant”, aldus Mohamed de bawab, “maar het wordt gefinancierd door Amerika, de CIA dus, de Mosad dus. Om hun geldstroom te garanderen, hebben een aantal topofficieren van het Egyptische leger hun vel verkocht voor Israelische belangen. Natuurlijk wil Israel geen echte democratie in Egypte, want dat zou het einde betekenen van haar bestaan. Daarom wil Israel de revolutie vervuilen door wantrouwen te zaaien tussen het leger en het volk. Vandaar de recente misstappen van het leger naar de revolutionairen.”

Maar zijn die ‘misstappen’ echt zo recent? Volgens de blogger Mikel Nabil niet. Mikel had op zijn blog een uitgebreide analyse met veel getuigenissen geplaatst over de negatieve rol van het leger in de revolutie. Volgens hem heeft het leger van in het begin de revolutie proberen te manipuleren voor zijn eigen belangen. Meer nog, het leger zou van in het begin stelselmatig demonstranten hebben gearresteerd en gefolterd. Eergisteren werd Mikel voor een militaire rechtbank ervan beschuldigd een gevaar te zijn voor de nationale veiligheid. Hij is veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf.

Laat me eerlijk zijn. Ik kende Mikel Nabil niet. Pas nu heb ik zijn blog bezocht en heb ik hem – zoals het een goede FB revolutionair betaamt - gegoogeld. Toen ik las dat Mikel streefde naar een toenadering tot Israel, ging ook mijn complottheorieenbelletje rinkelen. Hola! Israel! Hij heeft de problemen zelf gezocht. Hoe kan je nu oprecht geloven in een democratisch en vrij Egypte EN tegelijkertijd in een vriendschappelijke politiek met Israel? Maar goed, zelfs indien hij echt zo dacht en dit echt zo schreef, dan nog heeft de man recht op vrijheid van meningsuiting. Niemand mag veroordeeld worden op basis van wat hij schrijft op zijn blog. En hij mag niet veroordeeld worden voor een militaire rechtbank.

Dat Mikel veroordeeld werd, heeft niets te maken met zijn eventuele standpunt met betrekking tot Israel, want de legertop zelf was de eerste om aan te kondigen dat de relatie met Israel dezelfde zal blijven – collaboratie dus met de koloniale en fascistische staat van Israel. Mikel werd veroordeeld omdat hij te kritisch was over het leger, omdat hij bewijzen leverde over de folteringen van betogers door het leger. De vrijheid van meningsuiting die decennia lang onderdrukt werd, wordt ook nu onderdrukt, en nog wel door het instituut dat zichzelf de behoeder van de revolutie noemt. Beangstigend. Dat vinden ook miljoenen andere Egyptenaren. Het gonsde de voorbije dagen aankondigingen van massale betogingen op vrijdag.

Maar ook nu heeft het leger het weer slim gespeeld. Het leger heeft de zonen Mubarak als een joker op tafel gegooid om de gemoederen te sussen. Het lijkt te lukken. Het volk bevindt zich momenteel in een roes door de arrestatie van twee van de meest gehate mannen in het huidige Egypte. Ik denk dat het vrijdag een rustige dag zal worden op Tahrir ...