collectief verdriet

Ik adem

         Een collectief verdriet.

Ik lach

         Een ingehouden snik.

Ik dans

         Een verborgen traan,

Een parel van niet ingeloste verwachtingen,

Van uiteengereten dromen,

Van betekenisloze woorden.

En toch adem ik,

         Lach ik,

                  Dans ik

Want in dat verdriet

         Zit betekenis

En uit dat verdriet

         Ontspruit leven.

Dit verdriet is zo uniek,

         Ik, jij, wij,

Het is van ons!

Ons verdriet kunnen ze niet breken.

Het houdt ons recht.

Het verbindt ons.

In onze strijd voor

         Een helende adem

                  Een zuivere lach

                           Een bevrijdende dans.